“Een knipoog naar polaroid.” Waar slaat dat toch op? Op het format van onze kaartjes natuurlijk. Het zal je vast al zijn opgevallen: een vierkante foto met daaronder een wit strookje. Maar het is ook een knipoog naar vroeger-was-alles-beter.

Een knipoog naar de tijd waarin we nog brieven schreven en gele briefkaarten stuurden. Naar toen we verjaardagskaarten verstuurden. Naar die momenten waarop we op de dag van onze verjaardag (en de dag ervoor en erna ook – want de betrouwbaarheid van de post is niet veranderd) nieuwsgierig de brievenbus openden. Naar hoe we kaartjes bewaarden. Hoe sommige zelfs in een kadertje belandden, terwijl andere dienst deden als boekenlegger. En naar hoe je sommige kaarten jaren later terugvond in een lade – en hoe ze dan opnieuw een glimlach op je gezicht toverden.

Ook een knipoog naar traagheid. De traagheid van wachten tot alle foto’s op het rolletje genomen waren. En dan nog eens wachten tot de fotograaf ze had ontwikkeld. Tijd nemen om de foto’s in een fotoalbum te plakken. Om ze dan jaren later opnieuw te bekijken – net nadat je die verjaardagskaarten terugvond in je lade misschien 🙂

Hoe handig berichtjes, digitale foto’s en sociale media ook zijn, mensen hebben nog altijd graag iets tastbaars. En bij die tastbare ervaring helpen we jullie een handje. Met én gedrukte foto’s, én handgeschreven teksten, én de onvoorspelbaarheid van BPost. #echtepostiszoveelleuker

Tot uw dienst,